WRÓŻBY


TAROT - MÓWIĄCE KARTY

"Mówiące karty" - tak właśnie nazwał talię Tarota szesnastowieczny poeta Pietro Arentino. Od niego to również rozprzestrzenił się przesąd o nieszczęściu dotykającym tych, którzy tymi kartami się posługują. Prawdą jest, iż Arentino, prowadząc hulaszczy tryb życia, cały swój majątek przegrał w karty, przed czym ostrzegały go tarotowe ikony. Ale czy można je za to winić?
Jak to się dzieje, że kartoniki z obrazkami mają możliwość cokolwiek przewidzieć, ostrzegają, doradzają? Potęga Tarota tkwi w jego symbolice, która ukazuje to, co zakryte, nieuświadomione, wyparte.
Jeżeli patrzymy na rysunek przedstawiający kwiat i jeżeli zagłębimy się w jego symbolikę, to odkryjemy, że w myślach pojawiają się wspomnienia: ciepłego lata, przyjemnej woni, kolorów, może czułego gestu osoby, która obdarowała nas przepięknym bukietem. Może się zdarzyć i tak, że patrząc na ten sam rysunek zobaczymy kwiaty więdnące jesienią, odczujemy melancholię, zadumę na myśl o pierwszo listopadowych chryzantemach. Tak działa symbol, przemawia "językiem", który jest dla nas zrozumiały, gdyż odwołuje się do naszego wnętrza, naszych przeżyć, doświadczeń, wiedzy. Podobnymi symbolami posługuje się Tarot, z tą różnicą, że jedna karta zawiera ich wiele i może przekazywać treści bardzo złożone.

Spróbujmy pokrótce przeanalizować GŁUPCA - kartę oznaczoną numerem "0". Zazwyczaj przedstawiana jest ona jako beztroski, uśmiechnięty wędrowiec, który z tobołkiem na plecach kroczy w kierunku przepaści. Podróżnikowi towarzyszy pies chwytający go za nogę.
Karta ta w większości talii ma przyjemną pastelową kolorystykę. Przepaść prawie każdemu kojarzy się z niebezpieczeństwem, ale wędrujący ku niej człowiek jest radosny i beztroski, prawdopodobnie nie zdaje sobie sprawy z zagrożenia. Tak samo wstępując na nową dla nas drogę (nowa praca, znajomość, koncepcja, ścieżka rozwoju duchowego, każdy nowy dzień itp.) nie jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkich zdarzeń, jakie podczas naszej wędrówki zaistnieją, i pomimo, że nie mamy pewności, co przyniesie następny krok, stawiamy go pełni dobrych chęci, nie bacząc na potencjalne zagrożenia. Ale nie jesteśmy bezbronni, nasza droga nie musi skończyć się przepaścią - posiadamy instynkt samozachowawczy i intuicję symbolizowane przez psa ostrzegającego wędrowca. Pomyślmy, ile razy, z korzyścią dla sprawy, zaufaliśmy wewnętrznemu głosowi, przeczuciu, które sprawiło, że zachowaliśmy się inaczej niż oczekiwano od nas i inaczej niż sami zakładaliśmy.
Oczywiście taka interpretacja symboliki tej karty nie jest jedyną. Medytując nad jej znaczeniem przypominamy sobie własne przeżycia i tym samym odczytujemy ją poprzez pryzmat osobistego doświadczenia. Karty Tarota oprócz znaczenia dywinacyjnego (wróżebnego), są potężnym narzędziem poznania samego siebie, a przez to poznanie zaczynamy rozumieć otaczającą nas rzeczywistość.

Podczas medytacji z Tarotem, staje się on mapą do naszego wnętrza i przewodnikiem w relacjach z innymi ludźmi. Ułożone kolejno 22 karty składające się na Wielkie Wtajemniczenia, odzwierciedlają między innymi proces indywiduacji (W wielu tradycjach nazywanego jednością z Bogiem) według koncepcji C.G. Junga.

0 - GŁUPIEC - nowo narodzone dziecko.
I - MAG - pojawienie się samoświadomości, Ego, poznawanie świata materialnego, uczenie się samodzielności.
II - KAPŁANKA,
III - WŁADCZYNI,
IV - WŁADCA,
V - KAPŁAN - te cztery karty II, III, IV, V, symbolizują siły (duchową, żeńską, męską i materialną) oddziaływujące na Ego, a jednocześnie są uosobieniem, kształtujących osobowość, podstawowych archetypów według Jungowskiej psychologii głębi.
VI - KOCHANKOWIE - pierwsze samodzielne wybory, najczęściej decyzja o opuszczeniu domu rodzinnego.
VII - RYDWAN - poznawanie reguł współistnienia w społeczeństwie
VIII - SPRAWIEDLIWOŚĆ - uświadomienie sobie, że poznanie świata jest możliwe jedynie poprzez poznanie samego siebie.
IX - EREMITA - wytyczenie strategii dalszego rozwoju.
X - KOŁO FORTUNY - przejście od rozwoju Ego do rozwoju Jaźni, zwrócenie się ku wnętrzu.
XI - MOC - pokonanie wewnętrznych obaw
XII - WISIELEC - przewartościowanie priorytetów, przedłożenie spraw duchowych nad materialne.
XII - ŚMIERĆ - wewnętrzna transformacja, mistyczna śmierć dawnego "JA".
XIV - UMIARKOWANIE - chwila wewnętrznej równowagi.
XV - DIABEŁ - na tym etapie zostaje uwolniona ogromna siła drzemiąca w nieświadomości.
XVI - WIEŻA - konieczność opanowania tego, co wypływa z nieświadomości poprzez zniszczenie blokady pomiędzy niższą a wyższą Jaźnią.
XVII - GWIAZDA - samo zrozumienie.
XVIII - KSIĘŻYC - próba wiary, "ciemna noc duszy"
XIX - SŁOŃCE - połączenie się przeciwnych sił psychicznych, zespolenie yang i yin.
XX - SĄD OSTATECZNY - pełna integracja ciała, psychiki i ducha.
XXI - ŚWIAT - stan doskonałości.

Istnieje wiele systemów interpretacji kart Tarota, którym można podporządkować dowolną koncepcję, ideę, filozofię, religię. Na tym polega uniwersalność tarotowych ikon. Najbardziej popularne są zestawienia astrologiczne i numerologiczne.

Tarota można rozpatrywać numerologicznie. Ten system jest szczególnie przydatny przy zagłębianiu się w Małe Wtajemniczenia, ale nie jest jedyną metodą. Istnieje wiele talii, w których Małe Arkana ilustrowane są niezwykle czytelnie, na podobnej zasadzie jak Wielkie Wtajemniczenia. Rozpoczynając pracę z Tarotem powinniśmy na początku wybrać metodę poznawania, która najbardziej nam odpowiada. Dopiero po pewnym czasie warto podjąć próbę połączenia kilku systemów. Ja ze swej strony gorąco namawiam do intuicyjnego i medytacyjnego poznawania kart Tarota, jest to najszybsza i bodaj najprzyjemniejsza metoda "zaprzyjaźnienia się" z kartami. Wystarczy poświęcić kilka minut dziennie, podczas których patrzymy na jedną z ikon i obserwujemy, jakie wrażenie na nas wywiera, i jakie myśli są z nią związane. W ten sposób nawiązujemy dialog zarówno ze świadomą jak i nieuświadomioną częścią naszej osobowości.

Wiele napisano o roli wróżebnej Tarota zastanawiając się nad mechanizmami, które powodują, że możliwe jest odczytanie przyszłości. Tłumaczy się to min powstaniem pewnego rodzaju pomostu pomiędzy tarocistą a pytającym, więzi, która pozwala na odczytanie obecnego stanu osoby zwracającej się o poradę, jej pragnień i elementów nieuświadomionych, co pozwala na wyciągnięcie daleko idących wniosków dotyczących przyszłości (według niektórych, człowiek ma zapisane wszystkie potencjalne scenariusze swojego życia).
Inna teoria mówi, że w danej chwili, pozornie chaotyczny układ kart, obrazuje stan wszechświata w tym właśnie momencie i dzięki odwołaniu się do prawa synchroniczności można odczytać informacje na temat konkretnej osoby i jej dalsze losy. Niektórzy twierdzą, że karty są jedynie punktem zaczepienia dla podświadomości tarocisty, i wyzwalają u niego paranormalne zdolności niezbędne przy odczytywaniu przyszłości.
Jedno jest pewne Tarot tej przyszłości nie determinuje, w każdej chwili pozostawia człowiekowi jego wolną wolę i możliwość wpływania na swój los. Karty zwracają jedynie uwagę na stan obecny pytającego, jego kondycję psychiczną i wpływy, jakim może być poddawany. Czasami ukazują najbardziej prawdopodobny ciąg zdarzeń, jeżeli nie zmienimy niczego w swoim zachowaniu czy myśleniu.
Tarot daje nam olbrzymią wiedzę, ale jej wykorzystanie zależy już tylko od nas samych.

Ewa Pruczkowska
Poznań 23.01.2004r.

Artykuł pochodzi z Broszury XXV lat Klubu Radiestetów "Winogrady" w Poznaniu - z 2004 roku


Ewa Pruczkowska - Tarotem zajmuje się od 1992 roku. W tym samym czasie rozpoczęła zgłębianie pradawnej wiedzy i tradycji jaką jest Kabała. Mówi o sobie: "uczę się przez cały czas nieustannie, uczę się siebie i świata, uczę się z przekazów, z doświadczeń i dzięki Tobie. To nieprzerwany proces". Dzięki zamiłowaniu do wiedzy poznała między innymi takie systemy jak Feng Shui, Reiki, I Ching. Należy do jednej z organizacji o filozoficzno-mistycznym charakterze. Jest w trakcie studiowania koncepcji psychologicznych C.G. Junga i Filozofii jako nauki o życiu. Swoje przemyślenia i wizje próbuje wyrażać w poezji i malarstwie.